Bulimia

Nazywane również bulimią psychiczną i bulimareksją, jest to zaburzenie odżywiania i psychiczne, w którym osoba mająca obsesję na punkcie swojej wagi ma tendencję do nadmiernego jedzenia w bardzo krótkim czasie, a następnie desperacko próbuje schudnąć. masa nabyta przez jedzenie, powodowanie przymusowych wymiotów, przyjmowanie środków przeczyszczających lub wykonywanie bardzo silnych ćwiczeń fizycznych.

Bulimia

W ten sposób osoba prezentująca bulimię odchodzi od zdrowego stylu życia, z nieodpowiednią dietą, co może powodować różne konsekwencje dla organizmu.

Bulimia jest uważana za sekretne uzależnienie, które dominuje w myśleniu człowieka, umniejsza jego samoocenę i zagraża jego życiu.

Obsesja bulimika na punkcie jego wagi jest tak duża, że osoba zniekształca rzeczywistość wyglądu swojego ciała, ponieważ on lub ona patrzy w lustro i znajduje osobę otyłą lub z nadwagą, podczas gdy w rzeczywistości może prezentować nawet poziomy niedożywienia.

Zaburzenie to sięga czasów Egipcjan, którzy opisali objawy w hebrajskim Talmud . Słowo bulimia pochodzi od greckiego i oznacza „głód wołu”, który praktykowano codziennie w jego czasach i czasach Rzymian.

Dopiero w 1980 r. Amerykańskie Towarzystwo Psychiatryczne formalnie uznało bulimię, włączając to zaburzenie w publikacji podręcznika do diagnozowania i statystyki zaburzeń psychicznych, w której wymieniono kryteria lub „objawy”, które mogą zdiagnozować bulimię.

Proces bulimiczny jest powtarzalny, z minimalną częstotliwością dwa razy w tygodniu, przez trzy miesiące:

  1. „Wielki zjadacz” lub „napad”: polega na jedzeniu przez okres czasu, zwykle krótszy niż dwie godziny, o wiele większej ilości jedzenia niż większość ludzi zjadłaby w tym samym okresie.
  2. Poczucie samokontroli: w której osoba czuje, że nie ma nad sobą kontroli podczas epizodu objadania się, co utrudnia mu zaprzestanie jedzenia.
  3. Pokuta: zawstydzona nadmiernym spożyciem pokarmu i motywowana obsesją na punkcie nietywania, osoba ucieka się do przymusowych wymiotów, niewłaściwego stosowania środków przeczyszczających, diuretyków lub lewatyw (rodzaj środków przeczyszczających), postu lub nadmiernego wysiłku fizycznego.

W ten sposób specjalista może zdiagnozować, że dana osoba ma bulimię. Jednak są ludzie, którzy reagują tylko na jedną lub dwie cechy bulimii, które należy również traktować poważnie, aby uniknąć warunków zdrowotnych .

Pomimo faktu, że bulimia koncentruje się na sposobie jedzenia i strachu przed przybraniem na wadze, w rzeczywistości jest to sposób, w jaki ludzie stają w obliczu swoich osobistych dolegliwości i bólu emocjonalnego.

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020