Emocje

Słowo emocja pochodzi od łacińskiego emovere, co oznacza poruszenie, wstrząśnięcie lub podniecenie. Definicja emocji odnosi się do każdego pobudzenia i zaburzenia umysłu, uczuć, pasji, każdego podniecenia lub podekscytowania; Jest to stan afektywny, który pojawia się u człowieka nagle i nagle, w postaci kryzysów o większej lub mniejszej intensywności i czasie trwania. Charakteryzuje się tym, że jest pozbawiony umysłu, ułatwiając mu dostosowanie się do okoliczności związanych między innymi z miejscem, przedmiotem, osobą.

Emocje

Co to za emocja

Z definicji emocji znany jest zestaw organicznych reakcji, które człowiek odczuwa, gdy reaguje na niektóre bodźce zewnętrzne, co ułatwia mu dostosowanie się do okoliczności związanych między innymi z osobą, miejscem, przedmiotem.

Charakteryzują się tym, że przez krótki czas zaburzają nastrój, ale mają większy pęd niż uczucie. Z drugiej strony uczucia są wynikiem emocji, dlatego są dłuższe i można je wyrazić.

Jak potwierdzono w różnych badaniach na temat tego, jakie są te reakcje organiczne, ujawniono, że odgrywają one bardzo ważną rolę w systemach zdrowotnych jednostki . Tak bardzo, że w wielu sytuacjach zdarza się, że choroba jest wyzwalana przez pewne doświadczenia, które wywołują określone emocje, tak jak w przypadku zaburzeń psychicznych lub fobii. Są też przypadki epilepsji, w których emocje są dominującą przyczyną.

Jakie emocje są pokazane jako zjawiska pochodzenia psychofizjologicznego, które zdaniem ekspertów wyrażają skuteczne sposoby adaptacji do różnych odmian środowiska. W kontekście psychologicznym uczucia powodują zaskakujące sygnały uwagi i podnoszą poziom różnych zachowań w zakresie reakcji każdej osoby, która ich doświadcza.

Jeśli chodzi o część fizjologiczną, te reakcje organiczne i uczucia pozwalają organizować reakcje różnych struktur biologicznych, w tym głosu, mimiki, układu hormonalnego i mięśni, w celu stworzenia odpowiedniego środowiska wewnętrznego dla zachowania. odpowiednie.

Uczucia są motywatorami różnych reakcji organicznych, które są zwykle psychologiczne, fizjologiczne lub behawioralne, to znaczy są reakcjami, które mogą być zarówno wrodzone, jak i pod wpływem wcześniejszej wiedzy lub doświadczeń.

Te reakcje organiczne, które wywołują emocje, są kontrolowane przez układ limbiczny, który składa się z różnych struktur mózgu, które regulują reakcje fizjologiczne.

Jednak emocja może również powodować zachowanie, które można było wcześniej nabyć, na przykład wyraz twarzy.

W ten sposób specjalista Charles Darwin uważał, że mimika wykazuje wiele emocji, które ogólnie są dość podobne u wszystkich osób. W rzeczywistości zdefiniował, że zachowania uczuć rozwijają się w zależności od ich ruchów lub postaw.

Z drugiej strony istnieją inne teorie emocji, które są jednakowo ograniczone w fizjologii, zachowaniu lub psychologii człowieka.

Należy wspomnieć, że neurobiologia afektywna, wyrażenie ustanowione przez JA Pankseppa, jest gałęzią neurobiologii odpowiedzialną za badanie neurologicznych czynników emocji, rozwoju afektywnego i nastroju ludzi.

Składniki emocji

Uczucia

Za tym, co tworzą emocje i uczucia, składają się trzy systemy: neurowegetatywne, behawioralne i poznawcze. Uczucia nie są ograniczone do tego, co czujemy, ale powodują szeregowe reakcje w ciele i zachowaniu osoby.

Istotą tego jest wariant, ta sama reakcja organiczna nie pozostaje przez ten sam okres; Gdyby tak się stało, byłoby to uczucie jak miłość. Można zatem powiedzieć, że uczucia są kompilacją emocji i myśli, a organiczna emocja reakcji może zostać przekształcona w uczucie, gdy jednostka się o tym dowie.

Można to również dostrzec z intensywnością, ponieważ pomimo tego, że jest chwilowe i zmienia się, może zaoszczędzić niezbędną energię, aby spowodować dość duży wpływ. Na przykład, jeśli zdarzenie wywołuje uczucie gniewu, w momencie aktywacji reakcji organicznej bardzo trudno jest kontrolować tę osobę, ponieważ wszystkie trzy składniki zostały uruchomione i zarówno ich ciało, jak i umysł spotkają się zanurzony we wspomnianej reakcji organicznej. W takich przypadkach normalizacja emocjonalna jest niezwykle ważna, ponieważ poprzez nią zarządza się uwalnianie wspomnianej energii.

Wyrażenia

Jeśli chodzi o zachowanie, wyrażenia są widocznym elementem podczas przeżywania emocji, można je przełożyć na zachowania impulsywne i energetyczne, a także odzwierciedlenie wyrazu twarzy. Ton głosu, prozodia, melodia osoby, zmarszczenie brwi, uśmiech itp. są to elementy, które pokazują wpływ, jaki wywarła reakcja organiczna.

Rodzaje emocji

Emocje

Oprócz wielu badań i teorii dotyczących emocji istnieją także typy i sposoby ich klasyfikowania, jeśli są pozytywne lub negatywne.

Pozytywne emocje to grupa związana z przyjemnymi uczuciami, które akceptują sytuację jako pochlebną i utrzymują się przez krótki czas.

Z drugiej strony istnieją negatywy, które pozwalają stymulować nieprzyjemne uczucia, a sytuację, którą traktuje się jako szkodliwą, można analizować, co pozwala osobie aktywować zasoby radzenia sobie.

Niektóre przykłady tych nastrojów to:

Szczęście

Radość lub szczęście to pozytywna emocja, której ludzie doświadczają od urodzenia i która z biegiem lat staje się doskonałym źródłem motywacji. Jest to bardzo przydatne u dzieci, ponieważ pomaga wzmocnić więź między rodzicami a dziećmi, niezbędną podstawą do przeżycia.

Smutek

Jest to negatywna emocja, w której system wyceny przeprowadzany jest na czymś, co się wydarzyło; że coś jest porażką lub utratą tego, co jest ważne dla jednostki. Ta awaria lub strata może być prawdopodobna lub rzeczywista i tymczasowa lub trwała.

Bardzo interesującym punktem smutku jest połączenie, które pozwala nawiązać z innymi poprzez, na przykład, empatię, której można doświadczyć, jeśli osoba blisko niej jest tą, która cierpi porażkę lub stratę i doświadcza smutek jak twój własny. Innym sposobem, w jaki smutek może być obecny w teraźniejszości jako odbicie pewnej pamięci o przeszłości lub przed czymś, co, jak się uważa, wydarzy się w przyszłości.

Strach

Jest to postrzegane przez osobę jako nieprzyjemne uczucie w obecności niebezpieczeństwa, rzeczywistego lub wyobrażonego. Oznacza to, że odnosi się do emocji doświadczanych w obliczu prawdziwego niebezpieczeństwa, w którym zagrożone jest dobre samopoczucie psychiczne lub fizyczne, więc ciało reaguje i przygotowuje je na twarz lub ucieczkę wspomnianego niebezpieczeństwa.

Gniew

Rodzi się to jako system samoobrony, gdy człowiek czuje się urażony, źle traktowany lub gdy jest świadkiem ataku na kogoś, kogo kocha, powodując stan uczuciowy gniewu, oburzenia, gniewu i frustracji.

Niespodzianka

Jest to neutralny rodzaj emocji, ponieważ sam w sobie nie ma negatywnej ani pozytywnej konotacji . To właśnie cierpi, gdy coś dzieje się zupełnie nieoczekiwanie, to znaczy, gdy podawane są nagłe bodźce.

Jako nagłe zdarzenie agencja uważa, że ​​sama w sobie nie podjęła próby powiększenia świata zewnętrznego, dlatego próbuje wyjaśnić się na temat tego nieprzewidzianego bodźca, aby określić, czy jest to okazja, czy zagrożenie.

Wstręt

Doświadcza się tego, gdy coś wywołuje niezadowolenie, więc rodzi się napięcie, które stara się odrzucić lub uniknąć wspomnianego bodźca. Jest to system obronny, który ciało musi się chronić, czyli tam, gdzie pojawiają się mdłości jako środek reagowania na ten bodziec.

Reakcje emocjonalne

Emocje

Istnieje duża seria reakcji lub naturalnych reakcji organizmu na każdy rodzaj bodźca, takimi odpowiedziami mogą być:

Fizjologiczne

Fizjologicznym czynnikiem emocji są zmiany zachodzące w funkcji ośrodkowego układu nerwowego (OUN) i związane z mechanizmami poznawczymi, które odszyfrowują informacje wychwytywane przez organizm i powstające fazy emocjonalne. Istnieją trzy podsystemy fizjologiczne związane ze stanem emocjonalnym: OUN, autonomiczny układ nerwowy i układ limbiczny.

Podczas procesu emocjonalnego szczególnie aktywne są następujące ośrodki centralnego układu nerwowego:

  • Kora mózgowa jest częścią OUN.
  • Podwzgórze jest częścią układu limbicznego.
  • Ciało migdałowate jest związane z uczuciami gniewu, przyjemności, bólu i strachu.
  • Rdzeń kręgowy.
  • Formacja siatkowa, producent rzeczywistości.

Psychologiczne

Subiektywnym czynnikiem emocji jest grupa procesów poznawczych związanych z reakcjami emocjonalnymi na określone cechy środowiska i zmiany fizjologiczne.

Każde podejście, które próbuje wyjaśnić subiektywny komponent emocji, może być szczególnym przypadkiem innych, to znaczy wywodzi się z pewnego poziomu abstrakcji, który określa jego złożoność, z powierzchownej reakcji organicznej wynikającej z elementarnych spostrzeżeń i reakcji natychmiastowe, nawet złożone uczucia wynikające z badania złożonych środowisk i scenariuszy, które obejmują podstawy pamięci i rozważane warunki przyszłych, obecnych i przeszłych stanów ludzi.

W ten sposób te same ogólne emocje, na przykład wścieklizna, mogą być wywoływane na różne sposoby, w zależności od poziomu abstrakcji, przez szybką reakcję na bezpośredni bodziec nerwowy, taki jak rana, czyli w wyniku ocena poznawcza środowiska, taka jak poczucie obrażenia lub krzywdy.

Behawioralne

Reakcje behawioralne są zauważalnym czynnikiem u ludzi związanych z emocjonalnymi warunkami psychicznymi. Uważa się, że reakcje behawioralne na konteksty emocjonalne nie składają się z zachowań logicznie lub bezpośrednio związanych z sytuacją w otoczeniu, to znaczy zachowania charakterystyczne dla różnych kontekstów są ogólnie zachowaniami skierowanymi w górę.

Wznoszące się zachowania związane z emocjami mogą mieć misję komunikowania się lub przekazywania stanu emocjonalnego jednej osoby drugiej osobie w celu zastraszenia lub zapobiegania, mogą być mimowolną i obronną reakcją atakującego lub wroga, wymyśloną lub rzeczywistą, mogą być także sposobem poszukiwania odpowiednich zachowań do manewrowania pewnym nieznanym scenariuszem.

Wszystko o emocjach

Czym jest inteligencja emocjonalna

Inteligencja emocjonalna to zdolność osób do rozumienia, rozpoznawania i zarządzania własnymi reakcjami organicznymi, a także reakcjami ludzi wokół nich. W ten sposób inteligencja tego rodzaju upraszcza relacje międzyludzkie, a także osiąga cele, rozwiązuje problemy i radzi sobie ze stresem.

Podsumowując, posiadanie inteligencji emocjonalnej zapewnia możliwość dostosowania się do odczuć samego siebie i wpływu, jaki wywierają one na osobę i osoby wokół niej, a także wpływu emocjonalnego, jaki inni wywierają na nas i oznaki empatii, które przejawiają się u krewnych, przyjaciół lub jakiegokolwiek bliskiego przyjaciela, gdy okazują szczęście, niezadowolenie, nudę, złość, smutek, aby podać przykłady emocji.

Czym jest sportowa emocja

Wywodzi się z aktywności fizycznej, produkuje endorfiny w układzie nerwowym, co pozytywnie aktywuje część emocjonalną i sprawia, że ​​człowiek czuje się dobrze. W zależności od uprawianego sportu możesz doświadczyć różnych rodzajów reakcji organicznych.

Na przykład sporty ekstremalne powodują uczucie niepokoju i strachu. Strach jest bardzo intensywną reakcją organiczną, Twoim zadaniem jest znaleźć sposób na przetrwanie. W sporcie prowokuje się strach i można go w dużej mierze kontrolować.

Czym jest zależność emocjonalna

Emocje

Obecnie dużo mówi się o uzależnieniu emocjonalnym, wyrażenie to jest powszechnie stosowane w odniesieniu do osoby, która bardzo obawia się zamiaru porzucenia i jest gotowa znieść i robić wszystko, aby nie być bezradnym, nawet gdy związek z drugim powoduje, że cierpi.

Przywiązanie emocjonalne jest zwykle związane z rodzajem relacji, w której jeden jest dominujący, a drugi zależny. Chociaż nie jest to jedyny rodzaj niestabilności afektywnej, istnieje kilka klas związanych z patologiami psychologicznymi związanymi z uzależnieniem.

Istnieją dwa rodzaje zależności, które wymienimy poniżej:

  • Zależność wertykalna: ma miejsce wtedy, gdy jednostka całkowicie zależy od innej: na przykład jest to rodzaj relacji między małymi dziećmi a ich rodzicami. Rodzice dbają, zapewniają, a dziecko zależy od nich, aby przeżyć
  • Zależność pozioma: w tym przypadku jest to współzależność między osobami dorosłymi. Każdy otrzymuje i daje, wspiera i troszczy się o siebie. Wśród dorosłych ta horyzontalna współzależność byłaby typowa dla zrównoważonego i zdrowego związku.

Zarządzanie emocjami

Zarządzanie emocjami to zdolność człowieka do rozumienia, odczuwania, modyfikowania i kontrolowania stanów emocjonalnych w sobie i w innych.

Aby zarządzać emocjami, osoba musi najpierw nauczyć się z nimi żyć i identyfikować je, kiedy są pozytywne, a kiedy nie. Zarządzanie nimi polega na tym, że wiedzą, jak je kontrolować, kiedy zdaje sobie sprawę, że szaleją.

Na przykład w obliczu emocji gniewu najbardziej zalecane jest wzięcie głębokiego oddechu, wypuszczenie powietrza, policzenie do 10. Powtarzaj, aż poczujesz spokój. Innym przykładem może być odejście od tego, co może powodować dyskomfort. Inną opcją może być próba mówienia o uczuciach, osoba nie powinna tłumić swoich uczuć, najzdrowszą rzeczą jest mówienie bezpośrednio.

Bardzo ważne jest, również przy zarządzaniu uczuciami, że podmiot musi nauczyć się słuchać i rozumieć uczucia drugiej osoby bez emocjonalnej reakcji na nią, dzięki opanowaniu, w ten sposób uniknie się pojawiania się konfliktów.

Aby uzyskać optymalne zdrowie w tym względzie, zaleca się, aby osoba była w stanie rozpoznać własne uczucia i uczucia innych osób, odpowiednio motywować i kierować swoją uczuciowością, zarówno w sobie, jak i w stosunku do innych, w celu zarządzania swoimi uczuciami. w taki sposób, aby potrafili wyrażać się poprawnie i z miłością, pozwalając na samoświadomość i zdrowe współistnienie, a tym samym osiągać dobre zdrowie emocjonalne

Zarówno inteligencja, jak i kontrola emocji powracają w zdolności kierowania i rozumienia kobiet i mężczyzn, zachowując się mądrze w obliczu relacji międzyludzkich.

Jak kontrolować emocje

Istnieją różne teorie kontrolowania emocji. Niektórzy psychologowie uważają, że powinieneś mieć absolutną kontrolę nad uczuciami, a inni uważają, że nie ma sposobu, aby je kontrolować.

Istnieją jednak badania, które pokazują, że sposób interpretacji uczuć może zmienić sposób ich przeżywania. Sposób, w jaki reagujesz na tę emocję, określa, w jaki sposób będzie ona oddziaływać na jednostkę.

Kryzys emocjonalny

Kryzysy tego rodzaju są procesem naturalnym, krytycznym warunkiem, w którym ludzie muszą podejmować decyzje. W całym procesie rozwoju człowieka mogą być odzwierciedlone nowe momenty, nieoczekiwane zmiany, które powodują lęk i sprawiają, że ludzie myślą inaczej niż zwykle, czując, że w ten sposób pomaga im być bardziej aktywnym, odsuwając jednostkę od strefy komfortu, ich pasywności i bezczynności.

Aby wiedzieć, jak kontrolować te kryzysy, należy się rozwijać: między innymi analiza, rozeznanie, obiektywizm, odpowiedzialność za nasze życie, dystans, samokontrola, motywacja, zaangażowanie.

Gdy kryzysy mają charakter nie tylko społeczny i zewnętrzny, ale mają również charakter wewnętrzny, niezwykle ważne jest, aby pamiętać, że emocje, myśli i postawy mają fundamentalne znaczenie w uczeniu się wszystkiego, co jest naprawdę potrzebne, a nie myleniu z tym, co „ będzie musiał żyć ».

Niestabilność emocjonalna

Niestabilność jest charakterystyczna dla osobowości, która powoduje, że osoba cierpiąca na nią jest niezwykle niestabilna emocjonalnie. Ten stan, znany również jako neurotyzm, jest dość skomplikowany w zmianie, jednak można nauczyć się radzić sobie z pewnymi następstwami i zmniejszyć liczbę problemów, jakie powoduje w codziennym życiu osób cierpiących na niego.

Terapie akceptacji i zaangażowania oraz terapie poznawcze lub behawioralne są bardzo pomocne w poprawie niestabilności emocjonalnej i psychicznej osób z tym zaburzeniem.

Z jednej strony teorie akceptacji i zaangażowania uczą ludzi, jak akceptować ich myśli i emocje, nie przejmując nad nimi kontroli. Z drugiej strony, poznawczo-koncepcyjne stosuje się do bezpośredniego leczenia problemów neurotycznych, terapie te są mieszaniną poznawczej opartej na myślach i zachowaniu związanym z zachowaniem.

Zalecane

Zysk księgowy
2020
Aluvión
2020
Fotometría
2020