Słowo to ma swój początek w języku łacińskim, a konkretnie słowo „fractio”, pojęcie ułamka jest używane w odniesieniu do procesu opartego na dzieleniu czegoś na części . W świecie matematyki ułamek jest wyrażeniem oznaczającym podział. Można zatem powiedzieć, że ułamek jest liczbą, która jest uzyskiwana przez podzielenie liczby całkowitej na równe części. Należy zauważyć, że ułamek jest reprezentowany matematycznie przez liczby, które są zapisywane jedna nad drugą i które są oddzielone poziomą linią prostą zwaną linią ułamkową. Aby lepiej to zrozumieć, mamy następujący przykład 3/4, liczba ta powinna być odczytana jako trzy czwarte i wskazuje trzy części z czterech sum, które można również wyrazić jako 75%.
Ułamek składa się z dwóch terminów: najpierw masz licznik, a potem mianownik . Ze swojej strony licznik jest liczbą znajdującą się na linii ułamkowej, a mianownik znajduje się pod nią.
W zależności od rodzaju powiązania ustanowionego między licznikiem a mianownikiem, ułamki te można sklasyfikować jako własne i niewłaściwe, nieredukowalne i nieredukowalne. Charakteryzują się tym, że mianownik jest większy niż licznik. Z drugiej strony błędne są te, w których licznik jest większy niż mianownik. Następnie znajdują się redukowalne, gdy licznik i mianownik nie są względem siebie pierwotne, co pozwala na uproszczenie struktury. Wreszcie, nieredukowalne to te, w których licznik i mianownik są do siebie pierwsze i z tego powodu nie można tego uprościć).
Z drugiej strony ułamki mieszane mają szczególną cechę, a mianowicie to, że liczba całkowita jest zapisywana przed licznikiem i mianownikiem, ogólnie rzecz biorąc wspomniana liczba jest większa (w odniesieniu do jej typografii ) i znajduje się w środku pionowa. Ta wartość wskazuje, ile razy mianownik jest wypełniony, co nie zdarza się w pozostałych frakcjach. Przykładem może być 4 1/3, co oznacza, że masz 4 jednostki (cztery razy trzy trzecie) i jedną trzecią.
