Etymologicznie słowo poręczyciel pochodzi z francuskiej „gwarancji”, a to z kolei z germańskiego „Warrena”, co oznacza „wziąć odpowiedzialność, aby zapewnić”. Termin ten służy określeniu osoby, która daje gwarancję na coś. Na przykład: „Mój brat poprosił mnie, bym został jego poręczycielem o pożyczkę, o którą prosił”. Jeśli jednak chcesz nieco lepiej zrozumieć, o co chodzi w tym słowie, musisz najpierw znać ten termin, który jest z nim ściśle powiązany, w tym przypadku „gwarancja”. Gwarancja jest zdefiniowana w Słowniku Royal Spanish Academy (RAE) jako „efekt zabezpieczenia postanowień”, że zaufanie lub zabezpieczenie musi być poparte przez gwaranta, gwarant może być rzeczywisty lub symboliczny. Jest to prawdziwe, gdy dana osoba zobowiązuje się udzielić gwarancji na coś konkretnego; jest symboliczny, gdy dana osoba używa swojego nazwiska lub prestiżu jako gwarancji.
W ramach prawnych figurą poręczyciela jest osoba, która zgadza się odpowiedzieć za inną osobę, gdy (z jakiegokolwiek powodu) nie był w stanie spłacić swoich długów. Na przykład: jeśli dana osoba chce wynająć lokal, musi przedstawić poręczyciela właścicielowi lokalu, aby w dowolnym momencie najemca nie anulował czynszu, poręczyciel musi anulować dług, ponieważ zaoferował gwarancję, że Zamierzałem anulować płatność.
Gwarancja prawna, która jest udzielana na produkt, przekształca firmę lub markę handlową, która go promuje i sprzedaje, ponieważ jako gwarancja, że dany produkt jest wysokiej jakości, gwarancje te są zasadniczo udzielane na piśmie i dają kupującemu prawo do naprawy, zwrot lub obniżenie ceny zakupionego produktu.
Z drugiej strony instytucje lub osobowości, które uciekają się do swojej reputacji lub odpowiedzialności, aby zaoferować gwarancję rozwiązania każdej konfrontacji, są również nazywane gwarantem. Na przykład, gdy istnieje spór między dwoma krajami, państwo trzecie może zaoferować się jako gwarant pojednania i zgody podczas negocjacji, dopilnuje, aby kraje będące w konflikcie nie uległy przemocy podczas negocjacji.
