W hiszpańskiej Akademii Królewskiej interpretacja słowa jest określana jako „wyjaśnianie lub deklarowanie znaczenia czegoś, ale głównie znaczenia tekstu”, „wyjaśnianie działań, powiedzeń lub wydarzeń, które mogą być rozumiane na różne sposoby”, to słowo pochodzi z łaciny „Interpretatĭo, -ōnis” . Interpretacja jest konsekwencją aktu tłumaczenia, gdy osoba interpretuje wydarzenie, fakt lub wadę pewnego rodzaju opublikowanych treści materiałowych i zostaje zrozumiana, a nawet wystawiona przez tę jednostkę na nowy sposób wyrażania siebie, ale bycia w sposób wierny elementowi tej interpretacji, dlatego określa się ją jako interpretację.
Znajomość wykonywania interpretacji jest przeciwieństwem działania reprezentacji . Reprezentacja polega na przedstawieniu faktu materialnego za pomocą symboli różnych natur, a interpretacja opiera się na przywracaniu lub naprawianiu rzeczywistości materialnej, która składa się z reprezentacji obiektywności.
„Interpretacja” jest powiązana ze słowem „hermeneutyczny”, słowo to określa się jako sztukę opartą na interpretacji tekstów, ale w szczególności tych dzieł, które są szanowane jako święte. Z punktu widzenia filozofii chronionej przez „Hansa-Georga Gadamera”, który był niemieckim mędrcem znanym ze swego dzieła „prawdy” i „metody”, która opisuje hipotezę prawdy i ustanawia techniki pozwalające zamanifestować uniwersalizacja dla zdolności interpretacyjnych od osobistego i specyficznego do historycznego, co oznacza predyspozycje danej osoby, fakt lub zdarzenie historyczne, prawdziwe i udowodnione .
