Keczua

Słowo keczua pochodzi od Inków (qheswa), co oznacza „mówienie o dolinie”. Reprezentuje czwarty najczęściej używany dialekt w Ameryce, który był używany podczas imperium Inków, który miał miejsce w XV wieku, umożliwiając rozprzestrzenienie się z południowej Kolumbii na północną Argentynę. Język keczua pochodzi z centralnych Andów z rozszerzeniami w całej Ameryce Południowej, liczbę osób mówiących tym dialektem szacuje się na od ośmiu do dziesięciu milionów. Ten dialekt przedstawia spójną morfologię, z regularnymi korzeniami i szeroką kolekcją przydatnych sufiksów, które pozwalają na tworzenie nowych słów w naturalny sposób.

Keczua

Z drugiej strony, keczua reprezentuje także rdzenną społeczność pochodzącą z Ameryki Południowej, mówi się, że istniały one już wtedy, gdy Krzysztof Kolumb jeszcze nie dotarł do Ameryki, i że dziś można je jeszcze znaleźć w regionach takich jak Chile, Boliwia i Peru. Keczua w czasie i przybycie Europejczyków wiedzieli, jak zachować swoje tradycje i zwyczaje, zwłaszcza w tych aspektach związanych z kulturą i organizacją społeczną. Będąc jego dialektem, jedną z najwybitniejszych cech, ponieważ język ten jest nadal używany wraz z innymi dialektami zachodnimi przez większość populacji.

Pomimo faktu, że społeczność keczua rozwinęła się w kilku krajach, a liczba osób mówiących tym językiem jest wysoka, dialekt ten jest obecnie postrzegany jako dialekt wiejski, który jest rzadko używany w miastach i jest tylko zachowany w terenie, powodując, że ten sposób mówienia będzie zagrożony zniknięciem w przyszłości.

W ich cechach fizycznych można powiedzieć, że są to osoby o ciemnej karnacji, niezbyt korpulentne. Biorąc pod uwagę różne języki, którymi obecnie mówią, są one podzielone na cztery grupy: grupę boliwijską, grupę argentyńską, grupę Quito i grupę Inków. Mieszkają w domach wykonanych z materiału o nazwie Adobe. Jego gospodarka opiera się głównie na rolnictwie, a produkty mogą się zmieniać w zależności od środowiska geograficznego, w obrębie tych grup są również osoby zajmujące się polowaniem i rybołówstwem . Inną cechą keczua jest to, że są bardzo dobrymi rzemieślnikami, zwłaszcza że wyróżniają się w produkcji ceramiki, w której widoczny jest silny wpływ zarówno okresu latynoskiego, jak i inkaskiego.

Pomimo faktu, że społeczność keczua rozwinęła się w kilku krajach, a liczba osób mówiących tym językiem jest wysoka, dialekt ten jest obecnie postrzegany jako język wiejski, który jest rzadko używany w miastach i jest zachowany tylko w polu

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020