Podziemne miejsce, w którym zwyczajowo chowano zmarłych, zwykle znajduje się pod głównym piętrem kościoła. Krypty znajdowały się w katakumbach, podziemnych galeriach, których głównym celem było grzebanie zwłok, i gdzie na ich ostatnim miejscu spoczywały celebrytki, takie jak papieże lub męczennicy. Krypty zostały ozdobione obrazowymi reprezentacjami i mozaikami, które odtwarzały sceny z Biblii.
Pierwsze krypty miały ukrywać męczenników przed bluźniercami, a dla nich kopali w skałach. Było to po wzniesieniu tych kościołów na tych grobach.
Dziś komnaty skalne, w których znajdują się zwłoki zmarłych, są znane jako krypty, które mogą znajdować się w katedrach, ale także na publicznych lub prywatnych cmentarzach, a także w miejscach istniejących w podziemnym budynku.
Z czasem krypty zaczęto budować na cmentarzach . Funkcja pozostała niezmieniona od samego początku: w tego rodzaju miejscu deponowane są szczątki ludzi. Jeśli krypta jest zbudowana na poziomie gruntu, nazywa się to mauzoleum .
Miejsca pochówku były zwykle podziemnymi wyrobiskami wykopanymi w ziemi, zwanymi także katakumbami. W nich była specjalna przestrzeń przeznaczona do grzebania zmarłych, a tym miejscem była krypta. W przeważającej części krypty miały świetlik w suficie, aby ułatwić oświetlenie i wentylację tego miejsca. Oprócz funkcji cmentarza miejsce to służyło także do kultu religijnego .
W każdym razie budowano katakumby, w których budowano krypty, dopóki cesarz Teodozjusz nie uczynił chrześcijaństwa oficjalną religią Cesarstwa Rzymskiego w 380 r.
Z drugiej strony w botanice krypta to głęboka dziura, którą mają niektóre warzywa . Na przykład liście niektórych roślin kserofitycznych mogą mieć ukryte aparaty szparkowe w kryptach, czyli w otworach (kryptach szparkowych).
Wiele współczesnych kościołów chrześcijańskich zbudowano na oryginalnych katakumbach i kryptach . Miejsca te są nadal odwiedzane przez niektórych pielgrzymów. W nich można znaleźć groby świętych i męczenników wczesnochrześcijańskiego kościoła, a jednocześnie poznać symboliczne elementy sztuki wczesnochrześcijańskiej (chrismon, który odnosi się do postaci Chrystusa, wizerunki Dobrego Pasterza, obrazy Paw jako reprezentacja nieśmiertelności duszy lub Kotwicy, która symbolizuje przyszłe życie).