Słowo kula pochodzi od greckiego „sphaira”, a z kolei od łacińskiego „sphaera”, co oznacza, kula, kula lub balon, i jest to trójwymiarowy obiekt w kształcie balonu, ograniczony krzywą i należy zauważyć, że punkty na powierzchni są w tej samej odległości od środka, utworzonej przez obrót półkola wokół jego średnicy . Kula ma kilka elementów, które ujawnimy poniżej. Najpierw jest generatrix, czyli półkole generowane przez sferyczną powierzchnię; środek jest środkowym lub środkowym punktem półkola; wtedy mamy promień, który jest odległością od środka do punktu na kuli; akord jest sekcją łączącą dwa punkty powierzchni; średnica to odcinek, który przechodzi przez środek i łączy dwa przeciwne punkty na powierzchni; oraz bieguny, które są punktami osi obrotu, które znajdują się na powierzchni sferycznej. Objętość i obszar tego kulistego ciała można również znaleźć za pomocą wzorów.
Z drugiej strony nazywa się ją powierzchowną kulą, w której obracają się wskazówki zegara lub odnoszą się do klasy społecznej lub kategorii danej osoby . Zwana także kulą, po której następuje słowo naziemne, aby wspomnieć o miejscu lub ciele geometrycznym, które ucieleśnia Ziemię, gdzie żyje człowiek i którego powierzchnia reprezentuje zgrupowanie jego ziem i mórz. termin wspomina o przestrzeni, w której ma miejsce określone działanie; lub z powodu szeregu okoliczności i powiązanej wiedzy, ponieważ mają one coś wspólnego.