Nadmierne i niewłaściwe stosowanie prawa . Osoba, która zajmuje się stosowaniem praw w sposób wyraźny i dosłowny, czy to ludzki, czy religijny, mając pierwszeństwo przed wszystkim. W religii legalista ma przekonanie, że rozpoznając wszystkie prawa Boże i przestrzegając ich jako swoich przykazań, mogą rozwiązać wszystko w życiu, ponieważ Biblia dla tych ludzi stanowi zbiór zasad, z którymi się konsultują i uważają te odpowiednie Każdy proces i okoliczności, które są im przedstawiane w życiu codziennym, takie jak katalog prawny konsultacji, szczególnie w odniesieniu do kwestii i problemów moralnych, ponieważ identyfikują one legalność jako moralność i wszystko, co złe, jest zabronione, co oceniają to zgodnie z biblijnymi nakazami.
Jednym z powodów bycia osobą legalistyczną jest tendencja do zapominania, że właściwą rzeczą jest nie tylko ślepe posłuszeństwo prawom i bycie ekstremistą, jeśli działaniom towarzyszy podwójna intencja, taka jak ta, która pomaga i chcesz, aby został publicznie uznany za bardzo hojną istotę. Legalista jest przekonany o swoim stanie, że może wykluczyć innych, podając własną interpretację praw, biorąc określone części dla własnej korzyści, nadając mu znaczenie, jakie chcą, aby miało; wiara w to, że nie robienie lub unikanie rzeczy nie jest gwarancją zbawienia lub nie popełnia błędów w życiu. Można wymienić trzy rodzaje legalistów: ten, który stosuje prawo do zbawienia, drugi, który stara się go utrzymać, ponieważ już go ma, i ten, który używa go, aby gardzić innymi z powodu ich stanu zbawienia.
W całej historii znana jest wojna domowa zwana rewolucją legalistyczną, która miała miejsce w Wenezueli 6 marca 1892 r. Pod dowództwem rebeliantów, legalisty Joaquína Crespo powstającego przeciwko rządowi prezydenta Raimundo Anduezy Palacios, który chciał przedłużyć jego rząd jeszcze przez dwa lata.