Rzeczowniki w liczbie mnogiej zazwyczaj oznaczają ilość inną niż domyślna ilość reprezentowana przez rzeczownik, który jest zasadniczo jeden (forma, którą reprezentuje ta domyślna ilość, jest nazywana liczbą pojedynczą). Dlatego najczęściej liczby mnogie są używane do oznaczenia dwóch lub więcej czegoś, chociaż oznaczają one także więcej niż wartości ułamkowe, zerowe lub ujemne. Przykładem liczby mnogiej jest angielskie słowo koty, które odpowiada liczbie pojedynczej.
Słowa innych typów, takie jak czasowniki, przymiotniki i zaimki, również często mają różne formy liczby mnogiej, które są używane zgodnie z liczbą powiązanych z nimi rzeczowników.
Niektóre języki mają również podwójne (co oznacza dokładnie dwa z czegoś) lub inny system kategorii liczbowej. Jednak w języku angielskim i wielu innych językach liczby jedyne i mnogie są jedynymi liczbami gramatycznymi, z wyjątkiem możliwych pozostałości dwoistości w zaimkach, takich jak oba.
W wielu językach istnieje również podwójna liczba (używana do wskazania dwóch obiektów). Niektóre inne liczby gramatyczne występujące w różnych językach obejmują esej (dla trzech przedmiotów) i paucal (dla nieprecyzyjnej, ale niewielkiej liczby obiektów). W językach z liczbami podwójnymi, testowymi lub Paucal, liczba mnoga odnosi się do liczb wyższych niż te. Jednak liczby oprócz liczby pojedynczej, mnogiej i (w mniejszym stopniu) podwójnego są niezwykle rzadkie. Języki z klasyfikatorami numerycznymi, takie jak chiński i japoński, nie mają znaczących liczb gramatycznych, chociaż mogą mieć wiele zaimków osobowych w liczbie mnogiej.
Niektóre języki (jak Mele-Fila) rozróżniają liczbę mnogą od większej liczby mnogiej. Większa liczba mnoga odnosi się do nienormalnie dużej liczby dla przedmiotu dyskusji. Należy również zauważyć, że rozróżnienie między liczbą paucal, liczbą mnogą i liczbą mnogą jest często zależne od rodzaju przedmiotu dyskusji. Na przykład, mówiąc o pomarańczach, liczba paucal może oznaczać mniej niż dziesięć, podczas gdy dla populacji kraju może być wykorzystana przez kilkaset tysięcy.
Języki austronezyjskie Sursurunga i Lihir mają niezwykle złożone systemy liczb gramatycznych, z liczbą pojedynczą, podwójną, paucalną, główną paucalną i mnogą.
