Mechanika Newtona

Mechanika newtonowska lub zwana także mechaniką newtonowską lub mechaniką klasyczną. Jego promotor, brytyjski Izaak Newton, położył podwaliny pod współczesne studia nad mechaniką klasyczną aż do radykalnego przemyślenia tej teorii względności. Zaczynamy od zdefiniowania mechaniki jako nauki, która bada działanie sił na ciała i zachowanie układów materialnych osadzonych w polach takich sił.

Mechanika Newtona

Tak zwana mechanika klasyczna lub newtonowska ma na celu, na podstawie wyrażeń matematycznych i rozumowania zgodnie z fizycznymi postulatami teorii, wyjaśnienie i przewidywanie zachowania ciał poddanych oddziaływaniu z innymi ciałami, z wyłączeniem zjawisk typu elektrycznego lub magnetycznego, a także rozważania na temat budowy atomowej lub pojęcia związane z teorią kwantową. Badanie mechaniki klasycznej ma na celu poznanie nie tylko stanu rozpatrywanego układu, ale także stanu otaczającego go środowiska fizycznego.

W XX wieku pojawiły się pewne interpretacje, które doprowadziły do ​​podziału mechaniki klasycznej lub newtonowskiej, która ogranicza jej postulaty i wnioski do zwykłych systemów naziemnych w warunkach ekstremalnych, co jest kolejnym kwantem obejmującym formalizm kwantowy dostosowany do nowych koncepcji fizyka atomowa i jądrowa, a trzecia jest relatywistyczna, co odpowiada uogólnieniu mechaniki newtonowskiej dla warunków ekstremalnie wysokich energii i prędkości zbliżonych do światła. Mechanika klasyczna dzieli się na kilka podległych dyscyplin, takich jak: Statyczny: odpowiada za badanie układów fizycznych w równowadze; kinematyka : która bada analizę ruchów zaobserwowanych w cząsteczkach i układach, niezależnie od przyczyny, która je powoduje, i wreszcie dynamikę, która bada pochodzenie ruchów i zmiany stanu w układach materiałowych .

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020