Jest to ta dziedzina językoznawstwa, która zajmuje się klasyfikowaniem wierszy i rymów, które posiadają, a tym samym jest w stanie zdefiniować różne sposoby pisania wierszy. Każdy język ma inne cechy, którymi powinien się kierować podczas studiowania wersetu, takie jak metryka hiszpańska, która w zależności od liczby sylab i rodzaju rymu może dać pewną wersję techniki użytej do napisania; Ze swojej strony w języku hebrajskim opiera się na paralelizmu, wykorzystując go jako główne zjawisko występujące w jego cechach, a Biblia jest najlepszym przykładem, gdzie można w wierszach docenić najczęstszy sposób użycia wersetu .
Nazywa się scandir, aby policzyć liczbę sylab, a do tego należy przestrzegać pewnych zasad, takich jak: jeśli ostatnie słowo wersetu jest ostre, trzeba dodać jeszcze jedną sylabę do tych, które już miały; jeśli kończy się prostym słowem, już uzyskane sylaby są po prostu przechowywane; jeśli ostatnim słowem jest esdrújula, odejmowana będzie jedna sylaba; Jeśli na początku i na końcu słowa są przerwy lub dyftongi, możesz użyć licencji poetyckiej „ synalepha ”; inne zasady będą na łasce autora, który ostatecznie zdecyduje, czy usunąć, czy dodać sylaby na początku, w środku i na końcu słowa, używając różnych licencji poetyckich .
Wersety mogą dotyczyć sztuki mniejszej ( zawierającej do 8 sylab ) lub sztuki dużej ( z 9 sylab ). Podobnie może to być oksyton, paroksiton i proparoksyton, kończąc odpowiednio na ostrym, ciężkim lub kompasie. Wreszcie zwrotki to grupy od 2 do 13 wersetów, które wyrażają sam w sobie pomysł, a ponadto wpajają rym i metryki, aby zdefiniować pewne techniki pisania poezji.
