Neurochemia jest zdefiniowana jako seria konkretnych badań na wszystkich typach składników chemicznych, które obejmują tak zwane neuroprzekaźniki i cząstki jako środki odurzające, które mogą powodować drastyczne zmiany w neuronach. Jego znaczenie polega na funkcji substancji chemicznych, które są syntetyzowane i uwalniane w mózgu, ponieważ dzięki nim narząd ten może w pełni spełniać każdą ze swoich funkcji, a wśród substancji o największym znaczeniu są: znaleźć m.in. hormony, neuroprzekaźniki, peptydy.
W latach 50. XX wieku nauka ta stała się specjalnością badań naukowych o wielkim znaczeniu na świecie . Początki neurochemii sięgają szeregu międzynarodowych spotkań na temat neurochemii, dzięki którym pojawiła się bardzo ważna literatura, taka jak ta opublikowana w 1954 r. Zatytułowana „ Biochemia rozwoju układu nerwowego”. Konwencje te stanowiły zachętę do promowania powstania Międzynarodowego Towarzystwa Neurochemicznego W początkowych konwencjach tematy dyskusji dotyczyły pochodzenia różnych substancji neuroprzekaźnikowych, takich jak histamina, acetylocholina i serotonina, już w latach siedemdziesiątych., tematy dyskusji i badań były bardziej szczegółowe.
Studiując szczegółowo mózg, możesz zobaczyć wiele zdarzeń tak niewiarygodnych, jak skomplikowanych, które mają miejsce, zmieniają się i znikają w ciągu kilku sekund, czego przykładem jest sytuacja, w której ludzie wykonują ruch Procesy te są wynikiem pracy dużej konglomeratu neuronów na ich kończynach, które poprzez kontakt elektryczny potrafią określić czynności, uczucia i emocje organizmu. Rzeczy, które zwykle wydają się tak proste, jak wspomnienia, zapachy, a także sposób uczenia się, są wysoce złożonymi funkcjami obejmującymi dużą liczbę substancji chemicznych i które są przedmiotem badań neurochemicznych. Dzięki temu odczytywano wiele niewiadomych, które w starożytności dotyczyły zdrowia ludzi.
