Słowo „cudzoziemiec” pochodzi od łacińskiego słowa „foras”, które oznacza „na zewnątrz”, a także pochodzi z zagranicy. Chociaż jego użycie we wspólnym języku nie jest tak powszechne, poprawne jest również jego użycie. W tym sensie słowo „cudzoziemiec” będzie wówczas odnosić się do wszystkiego, co znajduje się na zewnątrz społeczności lub społeczeństwa . Idea nieznajomego istnieje od momentu pojawienia się idei społeczeństwa.
Outsider to termin używany do oznaczania tych, którzy nie należą do społeczności, którzy z niej nie pochodzą i którzy pochodzą z innego kraju, z zagranicy. Można również powiedzieć, że jest to osoba zagraniczna, która przychodzi do społeczności i często jest ostrzegana jako zagrożenie.
Ta sytuacja oznacza, że osoby te nie znają zastosowań i zwyczajów miejsca, do którego przyjeżdżają, a następnie traktują je jako jednostki, a nawet nieznajomych, i powodują pewną nieufność.
Zasadniczo nieznajomy może być postrzegany jako niebezpieczeństwo posiadania odmiennego stylu życia, różnych sposobów komunikowania się, działania itp. Używaj w filmach z Ameryki Zachodniej, gdzie reprezentują przestępców lub uciekinierów przed sprawiedliwością. Termin ten jest używany znacznie częściej w fikcji amerykańskiej, aby mówić o ludziach, którzy przybywają do zagubionej społeczności na zachodzie i którzy mogą być niebezpieczni, ponieważ są przestępcami, mordercami lub uciekinierami z niektórych przestępstw.
Dzieje się tak dlatego, że gdy grupa ludzi postanawia zjednoczyć się, aby żyć razem, dzieląc pewne elementy, zawsze będą z definicji elementy obce dla tej grupy.
Dlatego jeśli społeczeństwo charakteryzujące się określonymi cechami kulturowymi, tradycjami, językiem, historią itp., Wszystko, co nie reprezentuje tej grupy przejawów, z którymi członkowie społeczności czują się utożsamiani, zostanie wówczas uznane za coś dziwnego, innego i prawdopodobnie niebezpieczne.
Różnica w języku hiszpańskim między obcokrajowcem a obcym polega na tym, że ten pierwszy zawsze oznacza osobę z innego narodu, obcego dla naszego, rządu, języka, zwyczajów i różnych zwyczajów. I nazywamy nie tylko obcymi ludźmi, ale także takie rzeczy, jak mody i przedmioty. Słowo „cudzoziemiec” zakłada narodowość, bliskość, podobieństwo w istotnych różnicach, a jedynie niewielkie i przypadkowe.
Tak więc Francuz, Anglik i Portugalczyk są obcokrajowcami, a nie obcymi Hiszpanami i Argentyńczykami; riojano lub vizcaíno w rzeczywistości jest obce Andaluzyjczykowi, a nie obcokrajowcowi, tak jak mężczyzna z Limy jest obcy dla chalaco. Narodowość stanowi zatem prawdziwą różnicę obu słów.
