Oda

W poezji lirycznej wszystkie ody to kompozycje mające wychwalać istnienie boskiej osoby lub bytu. W przeszłości była to nazwa wszystkich utworów o dużej długości lub tych, które musiały być recytowane jako piosenka, a towarzyszyły im nawet typowe instrumenty muzyczne tamtych czasów, takie jak lira. Ich temat może się różnić w zależności od cech, które chcesz podkreślić; ważni poeci starożytnej Grecji, tacy jak Safos i Anacreonte, pomogli zdefiniować tematy, takie jak miłość, festiwale, bohaterowie i bogowie; w późniejszych czasach Pablo Neruda i Garcilaso de la Vega przyczynili się do ukształtowania idei ody jako chwały, z subtelną implikacją elementów filozoficznych.

Oda

W czasach starożytnych wyróżniały się trzy teksty i każdy był odpowiedzialny za kultywowanie w literaturze historii odtwarzających codzienne życie; były to Safos, Anacreonte i Píndaro . Podczas gdy Anacreon zachwycał najpotężniejszych swoimi odami do wina i festiwali, Safos był poświęcony trudom i miłości, podczas gdy Píndaro wychwalał Imperium, sportowców i wojsko. Wieki później pisarze tacy jak Neruda, Victor Hugo, Cowley i Klopstock wnieśli znaczący wkład w ten gatunek.

Jak wszystkie kompozycje liryczne, ody odzwierciedlają wewnętrzny świat artysty ; Podejmują one inicjatywę, aby uchwycić najgłębsze pasje dotyczące osoby, przedmiotu lub postaci religijnej; Warto również zauważyć, że cieszą się wielką muzykalnością, zwłaszcza gdy recytują je w towarzystwie instrumentów muzycznych. Tradycyjnie ody, również długie, dzielą się na strofy, a te na wersety; Należy jednak zauważyć, że niektóre wiersze można pisać prozą, w fenomenie literackim zwanym prozą poetycką.

Zalecane

Podstęp
2020
Egzystencjalizm
2020
Outsourcing
2020