Oddychanie jest działaniem i wynikiem oddychania; Jest to proces, w którym żywe istoty pochłaniają i wydalają powietrze, biorąc udział w składających się na nie substancjach. Również pojęcie oddychania odnosi się do procesu, w którym komórki uwalniają zmagazynowaną energię z pożywienia; poprzez utlenianie, w którym składniki odżywcze łączą się z tlenem w powietrzu w celu uwolnienia użytecznej energii, a dwutlenek węgla i para wodna są również wytwarzane jako produkty uboczne, jest to znane jako „oddychanie komórkowe”.
Co oddycha
Wiedzieć, czym jest oddychanie, odnosi się do autentycznego procesu biologicznego każdej żywej istoty, której głównym celem jest podtrzymanie aktywności twojego organizmu (to znaczy żywego) poprzez wymianę dwutlenku węgla na tlen.
Definicja oddychania zwykle odnosi się do tego, że jest to mechanizm, za pomocą którego żywe istoty wdychają powietrze, ale jest to jedynie demonstracja układu oddechowego, którego mechanizm rozwoju jest znacznie bardziej złożony, w którym komórki organizmów są naprawdę korzystne, tak zwane oddychanie wewnętrzne.
Koncepcja oddychania wewnętrznego lub komórkowego jest inna. Ponieważ znaczenie oddychania komórkowego odnosi się do grupy reakcji biochemicznych, w których niektóre związki organiczne są całkowicie skorodowane w wewnętrznej części komórki z powodu utleniania . Ten układ metaboliczny wymaga tlenu, ponieważ dostarcza energię odzyskiwaną przez komórkę (głównie w postaci ATP)
W przypadku tlenowych organizmów żywych oddychanie stanowi podstawową fizjologiczną metodę życia. Odnosi się do procesu wymiany gazu ze środowiskiem, który można uruchomić na różne sposoby (poprzez rozgałęziony, płucny, skórny itp.).
Ludzie postrzegają tlen poprzez wdech, a następnie wydychają dwutlenek węgla. W momencie narodzin, kiedy dziecko jest oddzielone od pępowiny, oddychanie jest pierwszym niezależnym aktem noworodka. Ważne jest, aby pamiętać, że chociaż dana osoba może tolerować kilka dni bez picia i jedzenia, nie może przejść dłużej niż kilka minut bez oddychania.
4 rodzaje oddychania, które powinieneś znać
Żywe organizmy tlenowe udoskonaliły wiele systemów wymiany gazowej ze środowiskiem, w którym żyją. Poprzez dowolny rodzaj oddychania dodają tlen ze środowiska zewnętrznego i uwalniają dwutlenek węgla i parę wodną w wyniku metabolizmu energetycznego. Ssaki i ludzie mają jedynie oddychanie płucne, ale w niektórych organizmach, takich jak płazy, używają różnych procesów jednocześnie i mają oddychanie płucne i skórne.
Oto cztery rodzaje oddychania:
Hiperpnia lub hiperwentylacja
Słowo hiperpnia odnosi się do wzrostu ilości powietrza wentylowanego na jednostkę czasu w porównaniu z tym, co szacuje się jako normalne oddychanie. Ten wzrost ilości wymienianego tlenu może być spowodowany albo wzrostem regularności fazy oddechowej (tachypnea), pogorszeniem głębokości podczas oddychania (batipnea) lub połączeniem tych dwóch (polypnea).
Przykładem tego jest głębokie, szybkie lub ciężkie oddychanie, co zwykle odbija się podczas ćwiczeń; Towarzyszą temu również stany patologiczne, takie jak gorączka, ból, histeria i wszelkie stany, w których dostarczanie tlenu jest niewystarczające, tak jak ma to miejsce w przypadku chorób układu krążenia i układu oddechowego.
Oddychanie Kussmaula
Definicja oddychania kussmaul jest rozumiana jako rodzaj głębokiego, szybkiego i pracochłonnego wdychania osób ze stanem śpiączki cukrzycowej lub kwasicy ketonowej. Ta patologia charakteryzuje się hiperwentylacją, która pomaga obniżyć poziom dwutlenku węgla we krwi. Kwasica metaboliczna zaczyna się od szybkiego, płytkiego oddechu, ale wraz ze wzrostem kwasicy stopniowo staje się głęboka, z trudem łapie oddech i napina.
Oddychanie Kussmaul nazwano w ten sposób na cześć niemieckiego lekarza Adolpha Kussmaula, który w XIX wieku jako pierwszy go zbadał i opisał w 1874 roku. Kussmaul odnosi się do tego rodzaju oddychania, gdy kwasica metaboliczna jest regularnie ciężki w celu zwiększenia częstości oddechów.
Okresowe oddychanie Cheyne-Stokesa
Wiadomo, że oddychanie Cheyne-Stokesa to sposób oddychania, który charakteryzuje się częstymi oscylacjami w przedłużeniu wentylacji, zwiększa się i zmniejsza okresowo, powodując pośrednie stadia bezdechu trwające kilka sekund. Może być wynikiem uszkodzenia mózgu, na przykład guza mózgu lub udaru mózgu, może również wystąpić u pacjentów z niewydolnością serca.
Oddech Biota
Znaczenie oddychania biotem odnosi się do sposobu oddychania nieregularnego i powierzchownego z rozległymi stadiami bezdechu (od 10 do 30 sekund). Przyczyny tego stanu to: podwyższone ciśnienie śródczaszkowe, śpiączka polekowa lub uszkodzenia OUN na poziomie rdzenia przedłużonego.
W niektórych momentach można zauważyć, że osoba oddycha normalnie, ale później jest to przerywane okresami bezdechu. W niektórych poważniejszych przypadkach, w których amplituda i rytmiczność są wariantami, w tym przypadku nazywa się to oddychaniem ataksyjnym.
Jak przebiega proces oddychania
Oddychanie jest mimowolnym i automatycznym mechanizmem, który wykonuje nasze ciało, w celu przyswajania tlenu z powietrza i usuwania dwutlenku węgla.
Podczas oddychania uruchamiane są dwa procesy:
1. - Wdychanie lub wdychanie : poprzez zasysanie tlenu z powietrza przez nozdrza, przeponę (mięsień poniżej płuc) i mięśnie między żebrami kurczą się. Powoduje to poszerzenie i spłaszczenie jamy klatki piersiowej, pociągając żebra w górę i na zewnątrz, zapewniając dostęp powietrza do płuc.
2.- Wydech lub wydech : w tym przypadku dwutlenek węgla znajdujący się w naszym ciele jest wydalany do środowiska. W tym czasie przepona unosi się i popycha płuca, motywując je do wydalenia powietrza. Po tym układzie przepona i żebra rozluźniają się i wracają do stanu początkowego. Pod koniec tego inspiracja zaczyna się od nowa.
Różne procesy oddychania
Żywe istoty rozwinęły różne procesy wymiany powietrza ze środowiskiem, w którym żyją, wyszczególnione poniżej:
Oddychanie płuc
jest to sposób oddychania większości kręgowców lądowych, takich jak gady, płazy, ptaki i ssaki, w tym człowiek. Układ oddechowy klasy płucnej składa się z otworów oddechowych znajdujących się w głowie, które łączą się z przewodem zwanym krtań, który przechodzi przez tchawicę do płuc. Płuca składają się z grupy pęcherzyków płucnych pokrytych naczyniami krwionośnymi. W tych pęcherzykach dochodzi do wymiany gazowej z krwią. Następnie natleniona krew jest rozszerzana w całym ciele przez układ krążenia.
Oddychanie skóry
oddychanie skóry jest charakterystyczne dla pierścieniowatych, niektórych mięczaków i płazów, a nawet niektórych szkarłupni. W tej klasie należy odróżnić powłokę ciała, która nadaje porządek rozkładowi oddechowemu, i skórę, przez którą odbywa się wymiana gazowa, zmianę tę przeprowadza się przez naskórek, dopóki skóra zewnętrzna jest mokra Osiąga się to, ponieważ są one umieszczone między komórkami sześciennymi nabłonka i komórkami gruczołowymi. Płazy, podobnie jak ropuchy i żaby, oddychają przez skrzela w wodzie; kiedy ma swoją metamorfozę do wieku dorosłego, traci te skrzela, rozwijając płuca, aby móc oddychać w ziemi
Oddychanie rozgałęzione
Skrzela są narządami, przez które oddychają zwierzęta wodne, dzięki którym następuje wymiana gazowa między układem wewnętrznym a środowiskiem. Zwierzęta wodne otrzymują tlen rozpuszczony w wodzie, która przedostaje się do gazów wewnętrznych i jest przenoszona do tkanek, gdzie komórki potrzebują go do oddychania komórkowego, co jest metodą przeprowadzaną w organellach komórkowych zwanych mitochondriami. Zwierzęta, które są mniejsze i mają niskie tempo metabolizmu, dokonują wymiany płynów poprzez oddychanie skóry.
Oddychanie tchawicy
tak właśnie oddychają owady. Tchawica jest rurką rozszerzoną na zewnątrz przez otwory zwane stygmatami. Przez nich wchodzą do wnętrza i zmniejszają średnicę, w momencie, gdy ich ściany stają się cieńsze. W ten sposób tlen przepuszcza je i dociera do komórek w chwili, gdy opuszcza je CO2. Grupa tchawicy tworzy proces tchawicy, który jest połączeniem stopniowo zmniejszanych pustych rurek, które wchodzą do tkanek i dostarczają tlen bezpośrednio do komórek, bez potrzeby interwencji układu krążenia.
Oddychanie przeponowe
Jest to styl inhalacji wykonywany podczas kurczenia się przepony, która jest mięśniem znajdującym się między klatką piersiową a brzuchem. Powietrze dostaje się do płuc, klatka piersiowa nie unosi się, a brzuch rozszerza się podczas tego sposobu oddychania. Ten rodzaj oddychania jest naukowo znany jako eupnea, który jest najbardziej naturalnym i zrelaksowanym sposobem oddychania u wszystkich ssaków.
Jak oddycha żywa istota
Oddychanie jest niezbędnym procesem, który polega na wchodzeniu tlenu i wydostawaniu się dwutlenku węgla z organizmu, a także układu metabolicznego, który jest niezbędny do życia organizmów tlenowych.
W zależności od siedliska, różne żywe tlenowe istoty doskonaliły różne metody hematozy: skórną tchawicę, płuc i oskrzeli. Jest to wymiana płynów osmotycznych z ośrodkiem, w którym otrzymuje się tlen, a CO2 i para wodna są usuwane w wyniku spalania procesu metabolizmu energetycznego.
Oddychanie roślin
W zakładach zmiana płynów odbywa się głównie za pomocą szacunków i / lub soczewek. Szparki składają się z dwóch komórek naskórka w kształcie nerki. Zwykle znajdują się w dolnej części córki, gdzie nie widzą bezpośrednio światła słonecznego, a także znajdują się na łodygach zielnych.
Soczewicy są rozrzucone na martwej korze korzeni i łodyg. Soczewicy zazwyczaj mają sygnaturę soczewkową na swoim profilu zewnętrznym, stąd pochodzi ich nazwa. Zazwyczaj są one zorientowane poziomo lub pionowo na łodydze, wszystko zależy od gatunku i różnią się wielkością i mogą być ledwo widoczne lub mieć około 2, 5 cm długości. Funkcja soczewek polega na umożliwieniu całkowitej wymiany gazów między środowiskiem a tkankami miąższu.
Co to jest oddychanie tlenowe
Oddychanie tlenowe jest klasą metabolizmu energetycznego, w której żywe organizmy czerpią energię z cząsteczek organicznych, takich jak na przykład glukoza, i robią to za pomocą złożonej metody, w której odtleniony węgiel i tlen z powietrza są stosowane utleniacze. Oddychanie tlenowe to system odpowiedzialny za to, że większość żywych organizmów (tak zwanych tlenowych) pobiera tlen.
Oddychanie tlenowe jest prawdziwe dla organizmów eukariotycznych jako całości i niektórych klas bakterii. Tlen, który, jak każdy inny gaz, przepływa bez przeszkód przez błony mitochondrialne, będąc w ich matrycy, gdzie są związane z elektronami i protonami wytwarzającymi wodę. W tym końcowym utlenianiu (dość złożonym) i we wcześniejszych procesach uzyskuje się energię wymaganą do fosforylacji ATP.
Różne ćwiczenia oddechowe
Ćwiczenie 1: oddychanie klatki piersiowej lub żebra
W tym przypadku klatka piersiowa i żebra są głównymi obszarami, należy położyć dłoń na brzuchu, a drugą na klatce piersiowej. Następnie zacznij wdychać powoli i głęboko, ręka na klatce piersiowej musi się podnieść, podczas gdy ręka w jamie brzusznej musi pozostać nieruchoma, należy obserwować, jak klatka piersiowa wypełnia się powietrzem i opróżnia się, a brzuch pozostaje nienaruszony .
Ćwiczenie 2: oddychanie obojczykowe
Oddech obojczykowy jest lekki i płytki, zwykle obserwowany u osób z lękiem. Możliwe jest, że powoduje hiperwentylację, a tym samym wywołuje zawroty głowy u osoby, dlatego ćwiczenie to jest zalecane tylko w celu sprawdzenia funkcjonowania mięśni, które w nim uczestniczą, ale nie jako rutynowe ćwiczenie.
Pierwszą rzeczą jest położyć dłoń na klatce piersiowej, drugą na brzuchu, wdychać powoli i głęboko, należy zauważyć, że klatka piersiowa i brzuch pozostają nieruchome, podczas gdy klatka piersiowa i obojczyki są wypełnione powietrzem, wtedy musisz uwolnić powietrze i obserwuj, jak opróżnia się obszar obojczyka.
Dzięki poprzednim ćwiczeniom możesz poznać mięśnie zaangażowane w oddychanie, ale następujące ćwiczenie przyczynia się do pełnego relaksu.
Ćwiczenie 3: całkowite oddychanie
Jest to połączenie trzech rodzajów oddychania, wszystkie mięśnie wspomniane powyżej muszą być użyte, aby zmaksymalizować pojemność płuc.
Ćwiczenie 4: oddychanie przeponowe lub brzuszne
Podczas oddychania uczestniczą różne typy mięśni, spośród których schemat wyróżnia się, jest uważany za najbardziej odpowiedni. Kiedy występują warunki stresowe, przepona jest używana w niewłaściwy sposób, co powoduje płytkie i przyspieszone oddychanie. Oddychanie brzuszne przyczynia się do wzmocnienia schematu i zmniejszenia częstości oddychania. Aby wykonać to ćwiczenie, osoba musi położyć się na plecach, a następnie musi położyć jedną rękę na brzuchu, a drugą na górnej części klatki piersiowej, aby ruchy przepony były odczuwalne podczas oddychania.
Znaczenie oddychania komórkowego
Oddychanie komórkowe nazywa się procesem fizjologicznym, który jest niczym innym jak wymianą gazową z otoczeniem, proces oddychania obejmuje absorpcję powietrza, ekstrakcję substancji i po modyfikacji, wydalenie reszty. Ze swojej strony komórka jest główną jednostką organizmów i ma zdolność do reprodukcji niezależnie.
Te definicje pozwalają lepiej zrozumieć oddychanie komórkowe, akceptując je jako serię reakcji biochemicznych, które zachodzą w dużej części komórek. W tym procesie zachodzi rozkład kwasu pirogronowego (wytwarzanego przez glikolizę) w dwutlenku węgla i wodzie, a także wytwarzanie cząsteczek ATP.
