Mówiąc o odkupieniu, należy odnieść się do okoliczności, w których przedmiot, który był wcześniej własnością, został odkupiony . Ta definicja zaczyna się od etymologicznego pochodzenia terminu, który znajduje się w łacińskich słowach „re” (ponownie) i „émere” (do kupienia). W religiach odkupienie jest uważane za jeden z najważniejszych aspektów całej doktryny; jest on jednak interpretowany na różne sposoby. Na przykład w chrześcijaństwie istotne jest nadanie „logicznego” znaczenia celowi ich wierzeń, rozdzielając role odkupiciela (który odkupia) i odkupionego (który jest przedmiotem odkupienia).
Zgodnie z historycznym użyciem tego terminu odkupienie było używane w celu zniesienia niewoli . W czasach, gdy ten system nadal obowiązywał, niewolnicy mogli kupić swoją wolność, płacąc określoną kwotę lub wykonując określone lata pracy; czasami inne osoby były odpowiedzialne za spłatę tego długu. Należy zauważyć, że również dzięki tym działaniom odkupienie jest również uważane za proces, w którym człowiek jest wolny od cierpienia, ciężkich obciążeń lub bólu .
W chrześcijaństwie jako odkupienie mamy akt, w którym Jezus poświęcił się dla ludzi, próbując ocalić ich przed śmiercią i dać im swobodny dostęp do nieba . Zgodnie z pierwotną koncepcją śmierć mesjasza byłaby żądaną przez Boga zapłatą za wybawienie ludzkości od strasznego przeznaczenia. Wkrótce religia zacznie obracać się wokół tego faktu, który został przewidziany, jak wyjaśniono w Biblii, przez różnych proroków.
