Odporność

Opór pochodzi od łacińskiego Resistentia, od czasownika Resistire, co oznacza stać twardym lub opierać się. Jest to termin odnoszący się do zdolności fizycznej, jaką ciało musi wytrzymać przeciwstawną siłę przez pewien czas, przy czym siłą tą jest jakikolwiek czynnik zewnętrzny względem ciała, który próbuje uniemożliwić zakończenie tej pracy. Oczywiście poprzednia koncepcja jest ogólna, ale jeśli przekierujemy ją do różnych dziedzin fizyki, nauk ścisłych i życia codziennego, znajdziemy bezpośrednie i podobne relacje tego słowa. Należy zauważyć, że słowo to otrzymało wiele konotacji w różnych obszarach, takich jak fizyka, inżynieria, psychologia, medycyna i geografia.

Odporność

Rezystancja elementu to zdolność ciała stałego do wytrzymywania wysiłków i przyłożonych sił bez pękania, deformowania lub uszkadzania.

Opór tlenowy polega na zużyciu narządów ciała, spowodowanym ćwiczeniami aerobowymi, którym przeciwdziała powietrze i grawitacja. Opór beztlenowy, w przeciwieństwie do oporu aerobowego, wymaga ciągłego podtrzymywania wysiłku, dopóki brak tlenu nie będzie wymagał od organizmu zaparcia. Ważne jest, aby pamiętać, że nie zaleca się wykonywania oporności beztlenowej bez uprzedniego tlenowego.

Inną ważną koncepcją jest opór fizyczny, który jest używany ogólnie w kategoriach elektrycznych, dotyczy to zdolności pierwiastka lub substancji do wytrzymania przepływu prądu. Zastosowanie rezystorów w obwodach elektrycznych jest ważne, ponieważ regulują one nadmiar prądu przepływającego przez przewodniki, zapobiegając bezpośredniemu oddziaływaniu prądu na elementy tego obwodu. Opór w fizyce mierzy się w omach i są one sprzedawane jako diody zdolne do przekierowywania energii.

W przypadku psychologii opór jest przeciwieństwem podejścia terapeutycznego. Zachowanie oporu to zachowanie opozycyjne jednej osoby wobec drugiej (lub innych), które może mieć wartość dodatnią lub ujemną.

W naukach społecznych opór polega na odrzuceniu przez człowieka praktyk, które do tej pory pozwalały mu myśleć o sobie. Opór oznacza zatem indywidualne lub zbiorowe poszukiwanie innych praktyk. Powszechne jest również kojarzenie tego terminu z partyzantami w obliczu totalitarnego rządu lub sekt, które nie dzielą się tym, co zostało ustanowione w kodeksie lub prawie, które społeczeństwo musi przestrzegać, są one nazywane oporem z uwagi na fakt, że sprzeciwiają się jakimkolwiek oficjalnym planom.

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020