Podział władzy nazywany jest aktem, w którym naród lub państwo, poszukując organizacji rządowej, oddziela całą władzę, jaką posiada w różnych organizacjach, które działają indywidualnie i odpowiadają za zaspokojenie wszystkich potrzeb obszaru, do którego należy. . Ściśle mówiąc, proces ten nazywa się rozdziałem funkcji lub wydziałów, ponieważ doktryna prawna uważa, że władza jest niepodzielna, jest abstrakcyjnym bytem, którego nie można wykonać, jeśli jest podzielona.
Każda gałąź reguluje drugą, pozbawia ich wzrostu władzy, aby nikt nie mógł przejąć obowiązków niezwiązanych z ich obszarem zainteresowań.
Ogólnie rzecz biorąc, władza dzieli się na trzy części: władzę wykonawczą (odpowiedzialną za ogólną administrację kraju), władzę ustawodawczą ( instytucję odpowiedzialną za zatwierdzanie odrzucenia nowych przepisów) i władzę sądowniczą (jej główną funkcją jest administrowanie procesy prawne); Mimo to w niektórych krajach wdrożono nowe uprawnienia, aby skoncentrować się na bardziej szczegółowych problemach.
Współczesna teoria została zaproponowana przez Montesquieu w jego pracy O duchu praw, opartej na opisach starożytnych filozofów systemu politycznego narodów, takich jak Rzymianin czy Greków.
W wieku Oświecenia państwo było postrzegane jako byt, którego celem była ochrona człowieka, który z własnej woli postanowił doprowadzić go do władzy, nawet jeśli oznaczałoby to uszkodzenie integralności lub interesów innego człowieka, który przyczynił się, podobnie do jego wstąpienia do władzy. Z tego prądu, ze względu na jego wielki wpływ, zrodził się pomysł przyjęcia tego systemu rządów charakteryzującego się podziałem władzy. Jednak kraje dostosowały się do tej zmiany inaczej, w zależności od swoich zwyczajów.
