Rzeczownik

Rzeczownik jest rodzajem słowa, które działa jako przedmiot zdania lub jest przypisane do obiektu ożywionego lub nieożywionego. Są używane na wiele sposobów w modlitwie, takie jak imiona własne (María, Ana, David, Leonardo), pospolite nazwy odnoszące się do klasy lub rasy (pies, kot, samochód), abstrakcyjne (miłość, spokój, smutek). Istnieje kilka rodzajów, takich jak beton (stół, talerz), prymitywne, zbiorowe, policzalne (2 róże, 3 świece), niezliczone, indywidualne (liczba pojedyncza i mnoga).

Rzeczownik

Co to są rzeczowniki?

Mówiąc o rzeczownikach, mówimy o słowach służących do podszywania się pod podmiot w zdaniu, które mogą identyfikować zarówno obiekty ożywione, jak i nieożywione. W tak zwanych językach romańskich, takich jak hiszpański lub hiszpański, mogą się one różnić w zależności od liczby i płci, do której się odnosi.

Z drugiej strony w języku chińskim rzeczowniki nie rozróżniają płci i liczby, to znaczy, że nie ma zmian. Należy zauważyć, że istnieją pewne języki, w których nie ma formalnych właściwości między czasownikami i rzeczownikami, przykładem jest język nahuatl.

Rzeczowniki zbytnio zależą od języków, różnią się w zależności od wymowy lub użycia słów w różnych regionach. W języku hiszpańskim jesteśmy przyzwyczajeni do stawiania «El» lub «La» przed rzeczownikiem, zwanym morfemem, na przykład: La niña, el perro, la calle. W języku angielskim w niektórych przypadkach słowo „The” jest używane do wszystkiego.

Podsumowując, rzeczownik jest gatunkiem słowa, którym udaje się spełnić działanie osoby lub jądra podmiotu w zdaniu, a także różne funkcje, takie jak wołanie, bezpośrednie uzupełnianie, atrybut itp.

Podczas posługiwania się tymi gatunkami słów i przymiotnikami kwalifikującymi należy zachować dużą ostrożność, aby, jeśli pierwszy wspomniany jest w liczbie mnogiej, przymiotnik również musi być w liczbie mnogiej, lub jeśli rzeczownik jest w rodzaju męskim, przymiotnikiem musi być również w rodzaju męskim; na przykład: duża kula, żółty dom, uszkodzony komputer.

Rodzaje rzeczowników

Rzeczownik

Nazwa własna

Są to te słowa, które są specjalnie przypisane do określonego obiektu lub osoby. Oznacza to, że przy odpowiednich nazwach bezpośrednio wskazujemy konkretny obiekt lub osobę. Kilka przykładów: Adriana, Ameryka, Sofia, Chiny itp.

Jak widać w przykładach wspomnianych powyżej, zasadą poprawnej pisowni nazw własnych jest to, że początkowa litera musi być zawsze pisana wielkimi literami.

Dlatego można powiedzieć, że właściwe rzeczowniki są używane do zastąpienia nazw miast, ludzi, krajów, wspólnot autonomicznych, cech geograficznych, regionów, ruchów artystycznych, ekonomicznych, społecznych, to znaczy używa się tego słowa odnosić się do konkretnej rzeczy, która znajduje się w większym zestawie. W ten sposób tego rodzaju słowa wyróżniają rzeczywistość, do której się odnoszą, czyniąc ją indywidualną i odróżniając ją od innych elementów wchodzących w skład tego samego zestawu.

Rzeczownik pospolity

Zarządza się ogólnym wyborem każdego zwierzęcia, osoby lub obiektu. Obejmują obiekty nazwane zgodnie z ich cechami, bez wyrażania cech, które je różnicują, dlatego są uważane za ogólne. Przykłady: dziewczyna, pies, kot, cytryna, radość.

Wspólne elementy zwykle charakteryzują się tym, że nie podkreślają jednego elementu nad innymi, i zawsze są pisane małymi literami, chyba że jest jasne, że po słowie następuje kropka lub zaczyna się akapit, ustanawiając w ten sposób wielką różnicę między rzeczowniki właściwe i pospolite.

Rzeczowniki betonowe

W przeciwieństwie do rzeczowników abstrakcyjnych są to te, które mogą być postrzegane przez zmysły, przykładami rzeczowników betonowych są: folder, lodówka, komputer, klawiatura, szkło.

Dlatego te typy słów odnoszą się do elementów, które mają granicę uchwyconą przez zmysły, na przykład tych rzeczywistości, które mogą być postrzegane zmysłami i które mają ograniczenia dotyczące przestrzeni, które są ograniczone w pewien sposób.

W ten sposób wszystkie z nich nazywają rzeczywistości postrzegane przez zmysły, do najbardziej wybitnych przykładów tego typu należą między innymi: talerz, góra, lustro, butelka, książka, kalendarz, telefon, miotła.

Rzeczowniki abstrakcyjne

W przeciwieństwie do konkretnych, są to słowa zależne, które są używane do identyfikowania bytów, które nie są postrzegane przez zmysły, ale które można wyczuć za pomocą myśli, takich jak zło, miłość, wiara, przyjaźń itp.

Są one podzielone na:

Abstrakty jakościowe

Są one powiązane z przymiotnikami i reprezentują cechy istot, bez względu na to, czy są ożywione, czy nieożywione, czego przykładem jest wysokość, piękno lub brzydota czegoś.

Fenomenalne abstrakty

Służy do oznaczania działań, konsekwencji lub stanów. Przykładami mogą być badania i ćwiczenia.

Liczby abstrakcyjne

Umożliwiają liczenie innych rzeczowników, z różnym stopniem precyzji, przykładami w tym przypadku byłyby „grupa”, „gałąź” i „ ilość

Rzeczowniki zbiorowe

Zbiorowe to te, które ustanawiają zestaw lub grupy elementów należących do tej samej klasy lub kategorii . Charakteryzują się przede wszystkim tym, że są zawsze używane w sposób szczególny i mimo że odnoszą się do wielu rzeczy, wskazują na rzeczywistość. Na przykład „ludzie”, ponieważ pomimo ogólnego wykorzystania odnosi się tylko do osoby.

Rzeczowniki rachunkowe

Rzeczownik

Są to te, które wyróżniają się rzeczami, które są odpowiednie do wyliczenia. Przykład: dwa ołówki, trzy palce, cztery krzesła itp.

W tym przypadku cechą wyróżniającą jest to, że można je policzyć, co oznacza, że ​​można je rozdzielić liczbowo i oddzielić, z tego powodu te typy słów akceptują determinanty liczbowe i zaimki, odnosząc się do rzeczy, które są mierzalne lub namacalne.

Niezliczone rzeczowniki

W przeciwieństwie do poprzednich, jak wskazuje ich nazwa, są to te, które nie mogą być zindywidualizowane, i dlatego też nie można ich policzyć, ponieważ są one niewspółmierne, mimo że nie są w stanie użyć numeracji, jeśli można to zrobić użycie niektórych wyrażeń, takich jak „kilogram” lub trochę „jednej łyżeczki”. Wśród najczęstszych przykładów można wymienić wodę, powietrze, olej, ryż, cukier, śnieg, muzykę itp.

Poszczególne rzeczowniki

Służą do nazwania konkretnej osoby. Przykład: rzeczownik „wieloryb” jest indywidualny, ponieważ ocenia się pewną klasę ssaków. Oznacza to, że są pojedynczymi słowami, które wskazują na jedną rzecz, aby ten typ słów mógł odróżnić więcej niż jedną całość, konieczne jest, aby były one w liczbie mnogiej, więc dodaje się zakończenie „s” „as”. lub „jest”

Rzeczowniki zbiorowe

Są to te, które są używane do oznaczania istot, które zawierają inne tej samej klasy lub typu. Kontynuując przykład podany w poszczególnych rzeczownikach: rzeczownik określający wieloryby w grupie jest stosowany za pomocą słowa „stado”.

Pochodne rzeczowniki

Są to te, które pochodzą z innego słowa . Na przykład: „lodziarnia”, słowo pochodzące od rzeczownika, lody.

W ten sposób ten typ pochodzi od prymitywnego słowa, że ​​tak powiem, co nadaje mu sens i formę, z tego powodu rzeczownik wynikający ma ścisły związek z tym słowem. Łatwo je rozróżnić, ponieważ zwykle są używane w sposób ciągły.

Rzeczowniki prymitywne

W przeciwieństwie do rzeczowników pochodnych, prymitywy nie pochodzą od innego słowa, jak w przypadku rzeczownika kot, morze lub malarstwo.

Można je również podzielić według liczby obiektów lub osób, do których się odnoszą. Jedynymi są te, które odnoszą się do przedmiotu (komputer, mydło, a także do grup, zespołu, sprzętu) i liczby mnogiej, które odnoszą się do przeciwnego, to znaczy więcej niż dwóch (telefony, komputery, szaleni ludzie) .

Rzeczownik: płeć i liczba

Przymiotniki w rzeczownikach

Przymiotniki zawsze muszą zgadzać się pod względem liczby i płci z rzeczownikiem, na który są wskazane, w przeciwnym razie byłoby niedokładne, powiedzmy na przykład „żółte koty” lub „piękny księżyc”, ponieważ koty są rzeczownikami w liczbie mnogiej, dlatego też jest przymiotnikiem musi być również żeńska liczba mnoga: żółty; skoro koty są rzeczownikiem w liczbie mnogiej żeńskiej, a następnie żółtym, to musi być przymiotnikiem w liczbie mnogiej; moon jest rzeczownikiem rodzaju żeńskiego, w liczbie pojedynczej, dlatego jego przymiotnik musi być rodzaju żeńskiego w liczbie pojedynczej: piękny.

Niektóre przykłady bardziej przymiotnikowych rzeczowników mogą być następujące

  • Tęcza
  • Nasz ojciec
  • Pasodoble.

Rzeczowniki i przymiotniki są powiązane i to znaczy, że wszystko, co odnosi się do rzeczownika, będzie przymiotnikiem, a wszystko, co rzeczownik robi lub może robić, jest czasownikiem .

Z drugiej strony rzeczowniki w zdaniu są używane w następujący sposób: „telewizja nie działa” ludzie rozumieją się przez mówienie „wzrost stóp przyciągnie inwestorów” itp.

Przykłady rzeczowników

Przykłady, które najbardziej wyróżniają się pod względem częstego używania, to:

Dziecko, piłka, pies, miłość, jedzenie, telewizja, mysz, włosy, liść, drzewo, notatnik, spodnie, basen, góra, rzeka, murarz, październik, drzwi, krzesło, podłoga i inne.

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020