Termin „śmiertelność” odnosi się częściowo do jakości śmiertelnika ; to znaczy tego, co musi umrzeć lub podlega śmierci, przeciwieństwo życia.
Śmiertelność w sferze demograficznej to związek między liczbą zgonów, które miały miejsce w określonym czasie, zwykle w ciągu jednego (1) roku, a całkowitą populacją dowolnego podmiotu geograficznego.
Zjawisko śmiertelności wyraża się poprzez wskaźnik lub wskaźnik umieralności, który można zdefiniować jako liczbę zgonów na tysiąc mieszkańców w stosunku do całkowitej liczby ludności w ustalonym okresie. Zwykle jest wyrażany w procentach lub obu na tysiąc.
Poziom życia i kultura populacji w znaczący sposób wpływa na śmiertelność; ponieważ prawdopodobieństwo utrzymania personelu populacji zależy w dużej mierze od jego poziomu życia.
Przez tysiące lat śmiertelność na całym świecie była bardzo wysoka, dlatego wzrost liczby ludności był bardzo powolny . Z rewolucji przemysłowej; jednak postępujący spadek liczby urodzeń zaczyna się w krajach obecnie rozwiniętych, co uogólniło się w krajach słabo rozwiniętych w połowie XX wieku, kiedy poziom opieki medycznej znacznie się poprawił.
Spadek śmiertelności w danym kraju lub regionie wynika z tego czynnika poprawy, a także z rozszerzenia usług sanitarnych środowiska, eliminacji chorób endemicznych i podniesienia poziomu życia.
Obecnie śmiertelność jest wysoka w krajach o najmniejszej ilości zasobów (więcej chorób, słaba struktura sanitarna, zła higiena, zła dieta) i jest minimalna w krajach rozwiniętych (większe możliwości technologiczne i większy dobrobyt społeczny).
