Własność prywatna

Jest to prawo, które osoby fizyczne i prawne muszą nabywać, zarządzać, wykorzystywać, zbywać i odziedziczyć wszystkie rodzaje mienia, które taka osoba w czasie rewolucji przemysłowej była główną formą własności który szanuje wykorzystanie ziemi i jej eksploatację, pozostawiając cechy i cechy feudalne w tle.

Własność prywatna

W filozofii własność prywatna jest definiowana jako prawo, które posiadają ludzie, i które opiera się na przekonaniu, że człowiek jest osobą, która ma z natury, ponieważ jest istotą, która ma zdolność przekształcania prezentowanych mu materiałów. natura, zamieniając ją w przedmioty, które cieszą się wartością i które wcześniej nie istniały, filozofia uważa również, że wiedza, cnoty i wartości są właściwościami człowieka.

Własność prywatna sięga czasów średniowiecza, ponieważ w tym okresie istniał tylko system feudalny, w którym ziemie można było zajmować, ale nie posiadano żadnej własności, a ponadto okupacja tych ziem wiązała się obowiązki i obowiązki wobec kościoła i królów czasu, którzy byli prawdziwymi właścicielami ziem. W tym okresie tak zwana klasa burżuazyjna wzrosła społecznie, co z czasem pozwoliło jej nadać nieco większe znaczenie własności osobistej, ponieważ w tym czasie miało to mniejsze znaczenie w odniesieniu do posiadania ziemi i dlatego nie istniały żadne regulacje dotyczące przenoszenia i dziedziczenia mienia osobistego. Po nadejściu rewolucji przemysłowej i wraz z nią pojawienia się obligacji i akcji, własność osobista zdołała się zrównać z nieruchomościami, sprawiając, że ziemia stała się dobra, że ​​można ją było sprzedać i kupić jak każda inna. inny

Socjalizm i marksizm to dwa nurty społeczno-polityczne, które surowo krytykują to prawo do własności, ponieważ zgodnie z ich ideologiami własności przeznaczone do produkcji muszą być własnością publiczną.

Zalecane

Miłość platońska
2020
Nadwyżka konsumencka
2020
Creative Commons
2020