Jest to zawartość rozpuszczonej soli w zbiorniku wodnym . Innymi słowy, wyrażenie zasolenie odnosi się do zawartości soli w glebie lub w wodzie. Słony smak wody wynika z faktu, że zawiera on chlorek sodu . Średnia zawartość procentowa w oceanach wynosi 10, 9% (35 gramów na każdy litr wody). Ponadto zasolenie to zmienia się w zależności od intensywności parowania lub zwiększa się udział słodkiej wody z rzek w zależności od ilości wody. Działanie i efekt zmiennego zasolenia nazywa się soleniem.
Zasolenie zdefiniowano w 1902 r. Jako całkowitą ilość w gramach substancji rozpuszczonych zawartych w jednym kilogramie wody morskiej, jeżeli wszystkie węglany są przekształcane w tlenki, wszystkie bromki i jodki w chlorki, a wszystkie substancje organiczne zostały zardzewiały.
Zasolenie jest czynnikiem środowiskowym o dużym znaczeniu i w dużej mierze determinuje typy organizmów, które mogą żyć w zbiorniku wodnym . Rośliny przystosowane do warunków solnych nazywane są halofitami . Niektóre organizmy (głównie bakterie), które mogą żyć w warunkach bardzo zasolonych, są klasyfikowane jako halofilne do egzofilnych. Mówi się, że organizm, który może żyć w szerokim zakresie zasoleń, jest euryhaliną.
Naturalne źródła:
- Woda deszczowa : ten rodzaj wody ma roztwór między 5 a 30 mg / L soli, co oznacza przewodność elektryczną między 8 a 50 dS / m, i może osiągnąć 50 mg / L na obszarach przybrzeżnych (80 dS / m).
- Pochodzenie gleby: Różne minerały w glebie mogą wnieść znaczące ilości soli do roztworu glebowego. Na przykład w obszarach suchych i półsuchych sole te mogą pochodzić z minerałów pochodzenia parowego, takich jak niektóre chlorki, siarczany i węglany.
- Sole kopalne: Jego powstawanie nastąpiło w warunkach środowiskowych sprzyjających koncentracji i wynikającemu z niej wytrącaniu soli z wód morskich lub kontynentalnych. Wyraźny przykład można zobaczyć w środkowej części depresji rzeki Ebro, w regionie Monegros (Aragonia, Hiszpania).
- Wody podziemne: ogólnie; mają wyższe stężenie soli fizjologicznej niż wody powierzchniowe, głównie z dwóch powodów: przedłużonego kontaktu, w sprzyjających warunkach, z minerałami skał, a także kontaktu z masami słonej wody morskiej (wtargnięcie do morza) na obszarach przybrzeżnych . Na obszarach, na których poziomy lustra wody są wysokie, rośliny mogą otrzymywać znaczący udział soli w strefie korzeniowej, co może prowadzić do znacznego zasolenia gleby.