W czasach starożytnej Grecji Zeus był reprezentacją boga o największym znaczeniu w odniesieniu do mitologii greckiej, mającego taką pozycję, ponieważ to bóg Zeus dał życie ludziom i niektórym bogom, w rzeczywistości jego imię w języku greckim oznacza „ojca bogów”. Był to najwyższy autorytet na górze Olimp, to znaczy król innych bogów. Z drugiej strony był również reprezentowany jako bóg nieba i grzmotu, wśród znaków, które go wyróżniają, można wymienić błyskawicę, byka, orły i szatę, w niektórych kulturach jest reprezentowany przez berło, szczególnie te, które znajdują się na Bliskim Wschodzie. Podstawową funkcją Zeusa było utrzymanie porządku zarówno na Olympusie, jak i we wszechświecie.
Pomimo tego, że uważany jest za boga piorunów i nieba, jego funkcje nie ograniczały się tylko do tych dwóch cech, wręcz przeciwnie, wykraczały poza kwestie o większym znaczeniu, takie jak utrzymywanie pokoju na świecie, aw konsekwencji przedłużanie życia mieszkańcy ziemi, wykorzystując porządek i sprawiedliwość jako podstawowe narzędzia. Według legendy Zeus miał możliwość obecności we wszystkich miejscach jednocześnie (wszechobecność), dlatego mógł być świadomy działań śmiertelników, a nawet samych bogów, mogąc interweniować w sytuacjach, które to uzasadniały.
Bogini Hera była żoną Zeusa. Uznano to za jednego z bogów o większej odpowiedzialności, ponieważ jego funkcje nie zasługiwały mniej, jednak w odniesieniu do spraw miłosnych można powiedzieć, że był to jego najsłabszy punkt, ponieważ był w stanie być uważany za zaniedbanego aspekt, który wywołał gniew u jego żony. Mówi się, że Zeus miał syna o imieniu Hercules, który miał z jednym z jego wielu kochanków, to on wywołał gniew Hery, z tego powodu przypisała mu 10 miejsc pracy i tam powstaje legenda o wielkim Herkulesie .
Inną umiejętnością, jaką posiadał ten bóg, była zmiana kształtu, z której skorzystał, aby uciec od żony i móc mieć swoje sprawy w tajemnicy, które mogą obejmować boginie dla ludzi.
