W elektryczności nazywa się to źródłem, tym elementem, który ma zdolność wytwarzania nierównomiernego potencjału między jego krawędziami lub dostarczania prądu elektrycznego do działania innych obwodów. Źródło elektryczne dzieli się na źródła rzeczywiste (napięcie lub prąd) i źródła idealne (zależne lub niezależne).
Idealne źródła są wykorzystywane w teorii obwodów do badania i wynalezienia modeli, które pozwalają analizować zachowanie elementów elektronicznych. Mogą być zależne, gdy wartość wyjściowa jest proporcjonalna do napięcia po drugiej stronie obwodu. To źródło zależy od napięcia lub prądu zwanego „zmienną kontrolną”. Są niezależne, gdy ich cechy nie podlegają żadnej innej zmiennej sieciowej, chociaż można je z czasem modyfikować.
Idealne niezależne źródła dzielą się na: idealne źródło napięcia, to takie, które powoduje, że ddp ( różnica potencjałów ) między jego zaciskami jest stała i niezależna od obciążenia, które dostarcza. Idealne źródło intensywności to takie, które zapewnia stałą intensywność niezależnie od obciążenia, które zasila.
Z drugiej strony rzeczywiste źródła różnią się od idealnych, gdy wytwarzane przez nich ddp zależą od obciążenia, do którego są podłączone . Mogą mieć napięcie lub intensywność. Źródła napięcia wytwarzają prąd stały między stałymi i niezależnymi zaciskami obciążenia, które dostarcza lub zależy od obciążenia, do którego są podłączone. Źródło prądu to takie, które zapewnia stały prąd niezależny od obciążenia, które zasila lub zależny od obciążenia, do którego są podłączone.
